Sawgamet to niewielka osada położona wśród kanadyjskich lasów. Nim stanie się osadą jest miejscem postoju Jeannota, który trafił tu szukając złota. Sawgamet jest wspólnym tłem nastrojowych, wręcz poetyckich opowieści snutych przez wnuka Jeannota, Stephena. Stephen właśnie wrócił do domu. Jest pastorem, a jego ojczym poprosił go o przejęcie probostwa. Matka Stephena umiera. Zbliża się zima. Zimy w Sawgamet są przerażające. Długie, śnieżne i mroźne. Pełne upiorów. Osada powstała, bo Jeannot znalazł w niej złoto, ale Jeannot nie jest poszukiwaczem złota. Jeannot staje się drwalem, jak potem jego syn Pierre. Stephen przeplata opowieści z własnego dzieciństwa, z opowieściami o Jeannot'ie. Opowiada o swoim ojcu i ojczymie. O zimach. O rzece. O błocie. Ogniu. Życiu. I o śmierci. Tłem jest las pełen duchów i przerażających stworów. W opowieściach życie miesza się z legendami, przypominając sen, a czasem koszmar.
Niekoniecznie jestem jednak zwolenniczką realizmu magicznego (tak podobno określany jest ten rodzaj literatury). Mózg musi zrobić niezłą woltę, żeby z niemal naturalistycznych opisów przejść znienacka do magicznego świata, który zaczyna determinować życie racjonalnych ludzi.
Moim problemem już pod koniec lektury stał się brak uzasadnienia, niespodziewane zerwanie zakotwiczenia w rzeczywistości, choć cała opowieść prowadzona była konsekwentnie. Szaleństwo może być racjonalne, a tu autor wykonał coś, co wywróciło pięknie opowiedzianą logiczną cłość. Impuls, krótkie spięcie i nagłe pytanie "o co, do cholery, chodzi?!". Jakby zabrakło wyobraźni na uzasadnienie, więc podsunięto czytelnikowi protezę przyczyny i ślicznie wydziergana koronka puściła oczko.
Tym niemniej przeczytałam "Dotyk" z dużą przyjemnością. Język jest bardzo ładny, a historia wciągająca.
Alexi Zentner
Dotyk
tyt. oryginału: "Touch"
przekład: Karol Chojnowski
Wiatr od morza, wrzesień 2013
208 str.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz